تنگ نظر در پشت چشمان تو جاری است

 

آدمیزاد طرفه ی معجونی است

کز فرشته سرشته و ز حیوان

گر رود سوی این شود کم از این

گر رود سوی آن شود به از آن

برگ خزان رسیده بود ترجمان باغ

از رنگ چهره حال مرا می توان شنید

گر بگویم که مرا ز تو پریشانی نیست

رنگ رخساره خبر می دهد از سر ضمیر